I dag ber vi med hele kirken: "Veni Creator Spiritus", "Kom, Hellig Ånd med skapermakt."
Dypt inne i de russiske skoger levde en eneboer, på 1800-tallet, som skulle bli en av den russisk-ortodokse kirkes mest betydningsfulle åndelige skikkelser: Serafim av Sarov. Denne Serafim har sagt mye betydningsfullt, som vi gjør vel i å lytte til. I dag vil jeg ta frem dette sitatet, som har stor betydning for oss på denne 1.pinsedag 2006: "Mennesket lever for å få i eie Den Hellige Ånd."
Apostelen Paulus skrev til forsamlingen i Korint: "Eller vet dere ikke at deres legeme er et tempel for Den Hellige Ånd som bor i dere, og som dere har fått fra Gud? Dere tilhører ikke lenger dere selv." (1.Kor 6,19) Som en troende, har vi fått denne uforlignelige og enestående Guds gave som Den Hellige Ånd er. Gud har betrodd hver eneste en av oss en del av sin kraft, en liten del av Ham selv. Det er en gave som ingen av oss fortjener, en gave som ingen av oss kan betale tilbake på, Han gir den villig og uten bebreidelser til alle som vil sette sin lit til Ham. I dag har jeg tenkt mye på ordene fra Luk 11,9-13 hvor Jesus sier: "Og jeg sier dere: Be, så skal dere få. Let, så skal dere finne. Bank på, så skal det lukkes opp for dere. For hver den som ber, han får. Og den som leter, han finner. Og den som banker på, for ham skal det lukkes opp. Hvem av dere som er far, vil gi sin sønn en stein når han ber om et brød? Eller når han ber om en fisk, gi ham en orm i stedet for fisken? Eller når han ber om et egg, gi ham en skorpion? Hvis da dere som er onde, vet å gi deres barn gode gaver, hvor meget mer skal da den himmelske Far gi Den Hellige Ånd til dem som BER ham." La oss virkelig be om å få MER av Den Hellige Ånd.
I 1990 gav den gammelkatolske og den ortodokse kirke ut en felles uttalelse om Den Hellige Ånd. Deler av denne deler jeg gjerne med bloggens lesere. Fader Ottar Myrseth i Den nordisk katolske kirke har oversatt dette til vakker nynorsk:
”Det er Heilaganden si nådige gjerning i Kyrkja at det einskilde mennesket skal få del i frelsa. Heilaganden, som går ut frå Faderen og vert verande i Sonen og vert gjeven og syner seg for dei truande gjennom Sonen, vert alltid verande i Kyrkja, fyller henner og bygg henne opp, fornyar henne, helgar henne og gjer henne til ei frelses-ark for heile verda. Han er Talsmannen som er send av Herren for å føre Kyrkja fram til heile sanninga.
Alt det Frelsaren utfører i Kyrkja til beste for alle menneske, vert iflg. kyrkjefedrane ’fullført av Anden’. Heilaganden er Kyrkja si sjel, den livgjevande, helgande og sameinande krafta i kyrkjelekamen. Heilaganden og Kyrkja er uskiljande. Heilaganden er fundamental for det nye livet mennesket får i Kyrkja ved gjenfødinga av vatn og Ande. .........
Menneske si gjenføding og helging er Heilag-anden si særlege gjerning. Den utrenning av Anden som var venta i endetida, har skjedd i Kyrkja sidan pinsedagen (Apg 2:16-18). Endetida sin herlegdom er ikkje lenger berre ei von, men allereie ein levande realitet.
Heilaganden sitt nærver i Kyrkja er ein sikker garanti for dette. Om vi i våre hjarte har den delen som er Andens segl, skal vi heller ikkje vere i tvil om at vi skal få eige heilskapen som er den fullomne gåva, det velsigna evige livet.”
Dette er noe å tenke på en vakker 1.pinsedag. I dag går turen for mitt vedkommende til bønnekoia mi, Mamre, på Skumsjøåsen.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar